مردم آمدند، پرشورتر از همیشه، آمدند تا با سرانگشتان خود اثری را بر برگ های تاریخ ایران زمین ثبت کنند که منحصر به همت ایرانی جماعت باشد و باعث افتخار و عزت.

حضور مردم و رأی آنها را باید پاس بداریم و سپاس گوییم و شاکر آستان حضرت حق باشیم. چنان که نظام اسلامی از تک تک آرای مردم صیانت نمود و در شرایطی که تنها با اختلافی کمتر از 300 هزار رأی سرنوشت انخابات می توانست به دور دوم کشیده شود، در نهایت دقت، انتخاب مردم را امانت داری کرد، تا نشان دهد گسستی بین مردم و نظام مردمسالار دینی وجود ندارد و میزان رأی ملت است.

این حضور پرنشاط و امیدآفرین، بر صفحات کتاب ایران، نقش زیبای حماسه ای را رقم زد که تعبیر و تفسیر آن بر مدار فرمولهای رایج دور از ذهن می نماید همان طور که بسیاری از تحلیلگران، اذعان کرده اند: «مردم شگفتی آفرین!»

ایرانی جماعت، ویژگی های خاص خودش را دارد و چندان در چارچوب ها و فرمولهای تحلیلی رایج نمی گنجد، آنگاه که ضرورتی را احساس کند عزمش را جزم می کند و می ایستد برای آرمانهایش و در چنین شرایطی هیچ بیگانه ای جلودار اراده راسخ او نیست.

با توجه به نقاط ضعف و قوت دولت دهم و شرایط حاکم بر کشور، افکار عمومی به دنبال گزینه ای بود که قانون مداری و اخلاق محوری را در کنار اعتدال و عقلانیت و تدبیر سرلوحه کار خویش سازد بنابراین آرای نیمی از حاضرین در انتخابات که بیش از یک سوم واجدین شرایط را شامل می شد به سمت نامزدی کشیده شد که صریح تر از دیگران این موارد را در اولویت برنامه های خود قرار داد و با راهبرد نقد و رفع نقاط ضعف دولت های قبلی در کنار تقویت نقاط قوت آنها وارد عرصه تبلیغات ریاست جمهوری شد.

می توان گفت نامزد منتخب، بهتر توانست این خواست و مطالبه مردم را تشخیص دهد و با آنها ارتباط برقرار کند، تأکید بر تشکیل دولت فراجناحی و دوری از افراط و تفریط، در کنار نجات اقتصاد، رونق فضای کسب و کار، تولید، اشتغال و معیشت، با کلید تدبیر از جمله این موارد است.

در مقابل، اصولگرایان با غفلت از شرایط واقعی کشور و صحنه انتخابات، به رقابتی فرسایشی و درون گروهی پرداختند و خود را، از پیش برنده انتخابات دانستند، که باعث کاهش اقبال مردم به آنها گردید، هرچند این نحوه حضور متکثر، در ایجاد شفافیت و خلق حماسه سیاسی، حضوری قابل تقدیر محسوب می شود و اصل حضور طیف بندی شده به جای انتخابات دو قطبی و هیجانی، یک نکته مثبت در انتخابات یازدهم به شمار می رود.

نکته مهم دیگر در ایام تبلیغات انتخاباتی، حاکم شدن گفتمان قانونگرایی از سوی تمامی طیف های حاضر در انتخابات بود و باعث ایجاد یک فضای سالم تبلیغاتی گردید و امید است این روند سازنده در آینده و ایام فعالیت دولت یازدهم نیز ساری و جاری در عرصه عمومی دولت و کشور باشد.

این نگاه و رویکرد مردم به سوی اعتدال و تدبیر و قانون گرایی را نیز باید به فال نیک گرفت و قدم مهمی در راستای بلوغ و رشد سیاسی تلقی کرد، دقت مردم در بررسی برنامه ها و سخنان نامزدها بویژه در مناظرات و فیلم های تبلیغاتی آنها نیز نشان از یک پختگی و سنجیدگی در انتخاب داشت که امری مثبت و سازنده در روند رو به تعالی مردمسالاری دینی به حساب می آید.

باید پذیرفت که مردم با هیچ گروه و جناحی، عقد اخوت نبسته اند و این رویکردها و برنامه ها و عملکردهای آنهاست که در چشم بینای مردم مورد سنجش و قضاوت قرار می گیرد، چنان که در دوره های پیشین نیز چنین اقبال و ادباری را دیده ایم و در آینده نیز خواهیم دید، دولت نهم با نوع عملکرد خود و اتخاذ یک رویکرد مردمی توانست آرای بی نظیر 25 میلیونی را به خود جلب کند و دولت دهم با نوع عملکرد خود، زمینه ساز رویکرد مردم به دولتی از جنس تدبیر و امید گردید.

اینک ایام رقابت به پایان رسیده و فصل کار و تلاش برای پیشرفت و تعالی میهن اسلامی است، نامزد منتخب، رئیس جمهور همه مردم است و همگان نیز فارغ از هرگونه گرایش در انتخابات، باید به این انتخاب، احترام گذاشته و عزم خود را در راستای موفقیت دولت و کشور قرار دهند تا به لطف الهی، دولت منتخب بتواند با تعهد و توجه به شعارها و اولویت های ارائه شده، و مغتنم دانستن این فرصت گرانقدر برای پاسخگویی به مطالبات به حق این مردم حماسه ساز، زمینه ساز خلق حماسه اقتصادی، عزت ملی و پیشرفت ایرانی – اسلامی باشد.

26خرداد92