انتخاب یک نماینده ی واجدشرایط و جامع الاطراف، به بررسی، مطالعه و دقت نظر بالایی نیاز دارد، نباید به سادگی از کنار این انتخاب مهم و سرنوشت ساز عبور کرده و صرفا بر اساس روابط بین فردی تصمیم گیری کنیم. هرچند این انتخاب، نسبی است و از میان نامزدهای موجود، پس از بررسی و مقایسه و مشورت باید به تصمیم رسید اما نکته مهم برای انتخاب کنندگان، داشتن نگاه جامع و فرامنطقه ای به موضوع است.
باید سطح انتظار و نوع نگاه به نمایندگان مجلس ارتقاء پیدا کند و این مسؤولیت هم بر عهده نامزدها و نمایندگان منتخب است، هم بر عهده مردم و انتخاب کنندگان و هم بر عهده متولیان و مجریان انتخابات. دقت و تمرکز بر این نکته که نقش اصلی یک نماینده مجلس، ریشه یابی مشکلات و نیازها و ترسیم نقشه راه پیشرفت جامعه از طریق قانون گذاری و نظارت بر اجرای صحیح قانون است، راهگشای یک انتخابات سالم و رقابتی است، نکته ای که می تواند از سوی مسؤولان و صاحب نظران، تبیین، تشریح و مورد تاکید واقع شود و نامزدها نیز با نوع گفتمان و شیوه تبلیغاتی خود در رعایت و ترویج این اصل مهم بکوشند.
روشن است که اگر قوانین، ضوابط اجرایی و نرم افزارهای مدیریت و رشد جامعه، صحیح و به موقع تنظیم و تنقیح شده و به درستی نیز عملیاتی گردد، بسیاری از مشکلات ریز و درشت فردی و اجتماعی به طور خودکار حل و فصل خواهد شد ونیازی نیست افراد برای انجام امور اداری معمول، ساعت ها در انتظار مکاتبه و سفارش یک نماینده باشد.
اگر نامزدها وعده هایی خارج از شرح وظایف واقعی خود به مردم بدهند و اگر انتظار شهروندان از نماینده، در حد آسفالت کوچه و خیابان و سفارش به این و آن باشد، چه وقت و چه کسی باید نرم افزارهای مدیریت جامعه و فرآیندهای کلان در حوزه های گوناگون اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و... را به روزرسانی و سامان بخشی کند؟ و به جای دخالت مستمر در امور خرد، با آزادی، استقلال و نگاه کارشناسی، بر حسن انجام امور نظارت نماید؟
«صاحبان رأی» اگر، شعارها و برنامه های ارایه شده از سوی نامزدها را به دقت رصد کرده و در کنار توانمندی، تخصص  و تجربه شان مورد ارزیابی قرار دهند، میزان تعهد و سلامت و تقوای جمعی آنها را بسنجند و نوع ادبیات و ادب و منطق حاکم بر رفتار و گفتار و شیوه های تبلیغاتی ایشان را مدنظر قرار دهند، درخواهند یافت که چه کسانی صرفا برای رأی آوری و کسب صندلی «قدرت» به میدان آمده اند و چه کسانی برای ادای تکلیف و «خدمت گزاری» به مردم وارد صحنه انتخابات شده اند. شعار، تبلیغ و حضور کدام نامزد، پشتوانه عقلی، دینی، فکری، علمی و جمعی دارد و تبلیغ کدامیک، فارغ از وظایف نمایندگی و مسؤولیتی که یک نماینده نسبت به کلیت جامعه و آحاد مردم دارد، صرفا مبتنی بر مواردی است که «رأی آور» است؟
90/11/28