تقریبن ده روزی می شه که وارد منطقه ای شدم، که به نوعی هم خودم ورود به این مناصب رو ممنوع کرده بودم و هم سیستم بروکراسی حاکم، ذاتاً با افراد نوگرا و تحولگرا (با دید مثبت) و ساختارشکن (با دید منفی ش) سازگاری نداره چرا که ماندگاری در یک سیستم ایستا به مرور افراد و ساختارها رو دچار محافظه کاری و روزمرگی و تمایل به حفظ وضع موجود می کنه، این گونه سازمان ها، حضور در وضع موجود رو به ورود به مناطق تجربه نشده ترجیح می دن، به عبارت دیگه دوست دارن از منطقه ی امن عادتها خارج نشن، واسه همین ورود افراد تحولگرا به این گونه سیستم ها در واقع ورود به منطقه ممنوعه خواهد بود! که البته هزینه های خاص خود را دربر خواهد داشت!
و منظور از این که از نگاه خودم هم نوعی پرهیز نسبت به حضور در مناصب دولتی وجود دارد از این حیث است که اساسا این مناصب را به چشم یک حرفه و محمل درآمدزایی نمی بینم بلکه وظیفه و باری می بینم که اگر بر دوشت گذاشته شود مسئولیتی هماره بر شانه هایت سنگینی خواهد کرد... ضمن که خیلی اهل قید و بند های بروکراسی و دیسیپلین های خشک اداری هم نیستم... و دلایل دیگری که بیانش اطاله ی کلام خواهد بود.
اما بنا به ضرورت های متعدد، بر خلاف نظر بسیاری از دوستان اهل تعقل، امر را به تقدیر الهی سپردم... هرچند پیشنهادهای بهتر و چرب تر و بالاتری هم داشتم (چقد نوشابه واسه خودم باز می کنم!) خوب جنس کار فرهنگی بود و با دغدغه های همیشگی ما همخوانی داشت، ضمن این که فرصتی گرانقدر برای کسب تجربه مدیریتی جدید و محک زدن میزان تاثیر گذاری در این گونه حوزه ها بود...

اولین چیزی گه در بدو ورود به چشم می امد وجود ساختار اداری کهنه و منسوخ شده که در طول سالیان به روز نگردیده و آنقدر گسترده و عریض، که امکان مدیریت و اشراف بر آن امری ناممکن می نمود ضمن آن که تناسبی هم با انتظارات موجود نداشت، نکته ی دوم هم بحث نیروی انسانی بود که به لحاظ کیفی با جنس کار فکری و فرهنگی همخوانی چندانی نداشت و به دلیل عدم پویایی و تحرک و گردش نیروها، افراد به مرور دچار روزمرگی مفرط و نوعی استحاله شده بودند و در مقابل هرگونه اصلاح وتحول مقاوم!

پانوشت :

*بقیش باشه برای بعد دیگه خستگی و کم خوابی امونم نمی ده...!
** یکی از دلایل کم رنگ شدنم در فضای مجازی به همین دلیل مشغله زیاده، (دعا کنید تو فضای حقیقی رنگی داشته بشیم) البته دلایل مهم دیگه ای هم داره که اگه حسش پیش بیاد بدم نمیاد راجع بهشون و آسیب شناسی فضای سایبر قلمی بزنم.
*** ار همه ی دوستان عزیزی که قلم رنجه می کنن و  کامنت می ذارن و حقیر علی رغم میلم فرصت پاسخگویی رو ممکنه کمتر داشته باشم صمیمانه عذر می خوام، شرمنده!