وای که چقد دلم می خواست تو این ایام قبله هشتم رو طواف کنم تو این چند روزه خیلی از دوستان و آشنایان رو میدیدم که شادمانه به سمت حرمت پر می کشیدن و من دلتنگ تر از همیشه به حالشون غبطه می خوردم. یادم نمیاد تا حالا جایی رفته باشم که واسم لذت بخش تر از حرم امام رضا باشه! بهشت رو اونجا تجربه کردم و اون لذتی که با هیچ بیانی قابل وصف نیست. نمی دونم یعنی بهشت هم همین قدر لذت بخشه؟ خوب البته بهشت اونجایی است که بهترین ها باشن، اونجایی که یار باشه... خیلی سوز داره که تو ایران باشیم و چنین ایامی لیاقت زیارت نداشته باشیم.
دنیا بدون شما چقدر ظلمانی و دلگیر کننده است؛ آخرت هم...
امسال که هشتمین روز هشتمین ماه هشتادو هشتمین سال بعد از هجرت پیامبر خاتم مزین به نام سلطان علی بن موسی الرضا شده واسه ما ایرانیهایی که افتخار آستان بوسی درگاهش رو تو کشورمون داریم زمان و مکان معنا و زیبایی و برکت خاص دیگه ای پیدا کرده، انشالا امام مهربونی به یمن این خجسته روز به زندگی مون برکتی نه مطابق لیاقتمون که برابر لطف و رأفتش بده.