سلام من تازه با وبلاگ شما آشنا شدم و از اين آشنايي بسيار خوشوقتم. من تك تك جملات وبلاگتون رو خوندم حتي همه نظرات دوستان و پاسخ شما به نظرات را، در نظرات عليكم انفسكم راجع به تشنگي و جوشش دروني گفته بوديد من هم بارها اين بيت را شنيده ام كه :
آب كم جو تشنگي آور به دست تا بجوشد آبت از بال و پست ، اما من نمي دونم اين تشنگي رو اين شوق رو چه جوري بايد به دست آورد خود من ضرورت اين تشنگي رو به شدت احساس مي كنم چون هر از چند گاهي تشنگيم به اوج خوش مي رسه و با شوق تمام به سمت اون موضوع كشيده ميشم ولي خيلي زود سيراب ميشم نمي دونم چه جوري بايد تداوم اين تشنگي رو حفظ كرد و حتي بيشترش كرد .
