نکند که درخشندگي نور ستاره اسيرت کتد و اصالت واژه زنجير بر پايت بندد . غرور بند شتايش بر افکارت بندد .
اگر داني کيستي و چيستي آنگاه زيبايي در مقابلت رنگ مي بازد و اصالت واژه معنا از دست ميدهد و آنجا زماني است که :
خدايت ؛ آن قديس از ديده پنهان ، بر تو لبخند مي زند ......